ΠΑΓΑΝΑΖΙΛΙΚΙ

Φορτωμένος! Ἀνανεωμένος! Ὁ Necronis Quix ἕτοιμος γιὰ νέες περιπέτειες! Τὰ ξεκωλαντεριάσματα στὰ καλλίτερά τους. Κωλομαντία-Σκατολογία! Νεκροτέφρα τέφα λέμε! Ὅλα στὸ φοῦλ! Ὅλα στὸ μηδὲν νὰ διαλύωνται. Νεκρόνι εἶσαι τρέλλα! Ὅλα γιὰ τὸ λαό σου.

Γιατὶ ὅλη ἡ μαγκιὰ εἶναι στὸ κλάσιμο. Κοσμικὸ κέντρο «Τὰ Κωλοπαλαμάκια». Ὁ Καραμανλὴς προεκλογικὰ τὸ ’04 ἔκανε ‘thumbs up’ καὶ κέρδιζε ἔδαφος. Τὴν ἴδια ὥρα ἡ κάθε νεοκυράτσω γινόταν κοσμικιά. Πάει ἡ κουτάλα. Πᾶνε τὰ κωλοπαλαμάκια. Μόνο κῶλο τώρα._

Millenium. Εὐρώ. Κάρτες. Ἀθήνα 2004. Ἡ Εὐρώπη τοῦ Νότου. Πλακάκια Ἰταλίας. Τί δουλειὰ κάνεις; Ποῦ εἶσαι χωμένος; Ποῦ βολεύτηκες; Ἀφραγκία=Ντροπή. Φθηνᾶ ῥοῦχα: Ἀνήκουστο. Μπλαζὲ πονηριὰ στὸ βλέμμα. Λάντα=γραφικότης. Κοινονικοποίησι τοῦ εἰσοδήματος. Καὶ τοῦ Ἀλβανοῦ. Isdn. Ἕνα freddo. Καὶ φρουτάκι. Οἰκοδομή. Ἀνοίγματα. Δὲν ὑπάρχει. Εἶναι καλὰ τώρα.

Ἡ ψυχὴ κούμπωσε σὲ ὅποιο σῶμα βρῆκε μπροστά της πρόχειρα ἄρον-ἄρον σὲ μιὰ βιαστικὴ ἐνσάρκωσι. Ἔτσι γιὰ νὰ πῇ ὅτι ἔγινε. Τώρα κάθονται στὰ Flo μὲ τὴν πάντα ἀστείρευτή τους ὄρεξι κομμένη, καὶ λένε γιὰ τὴν Ἐφορία. Κατάθλιψι. Συζητᾶνε ὥριμα. Ἐνήλικες. Τὴν αὐλή τους. Ἡ κρῖσι τοὺς χάλασε τὰ ὄνειρα, ὁ κόσμος ᾖταν δικός τους! Εἴτε ὡς πλούσιοι εἴτε ὡς φτωχοί, πάντα συζητᾶνε γιὰ τὰ λεφτά. Γιὰ τὴν Οἰκονομία. Ἔτσι γεννήθηκαν. Κῶλοι. Οἱ λοῦμπεν ψυχές τους κατοπτρίζονται στὰ λοῦμπεν πρόσωπά τους, στὸ ῥομποτικό, ὑστερόβουλο, πρωτόγονο, συμφεροντολογικὸ χαμόγελό τους. Οἱ Ῥωμαῖοι λέγανε VULTUS INDEX ANIMI (τὸ πρόσωπο εἶναι ὁ δείκτης τῆς ψυχῆς). Ἡ ψυχὴ κουνάει τὸ κουφάρι σὰ μαριονέττα καὶ ὁ καθένας ἔχει τὴν αὔρα του. Ἠ ψυχὴ κυττάει μέσα ἀπ’τὰ μάτια… Βλέπει…

Mainstream φιλοχρήματες ἡμιμουνάρες ποὺ χρωστᾶνε τὸ σπίτι οἱ ἄντρες τους –τοὺς ὁποίους παρεμπιπτόντως ἔχουν βαρεθῇ– ἔχουν ἔνοχο κοινὸ μυστικό. Κυριακάτικο πρωϊνὸ μετὰ τὸ κομμωτήριο στὰ Flocafe μοιράζονται τὸν κοινό τους πόθο: τὸν πρεζάκια νὰ κάνῃ τὸν σκῦλο καὶ ὁ σκῦλος του νὰ τοὺς γλείφῃ τὸ μουνὶ μέσα στὸ ἴδιο τους τὸ σπίτι ποὺ χρωστᾶν’ οἱ ἄντρες τους.

Ποιός μπορεῖ νὰ ἀγαπήσῃ τὸν Ἄνθρωπο περισσώτερο ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἔγραψε: «καὶ τὸ γυμνὸ κρανίο τους φουλάρω μὲ μπαρτζόχια»; Ποιός;

Κάθε φορὰ ποὺ διαβάζω τό «Φιλοζωΐα;» μὲ πιάνει νευρικὸ γέλιο. Τὸ συγκεκριμένο διαμάντι κατατάσσεται στὸ εἶδος τῆς Φιλοσοφικῆς Ποιήσεως, ὅπως καὶ τό «Ὁ Δαίμωνναίει μέσα μου», ἤτοι ποίησι μέσῳ τῆς ὁποίας ἀναπτύσσονται ἐμμέτρως ξεκάθαρες φιλοσοφικὲς θέσεις… Μαγεία.

214 ἐνωχλημένοι ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ταὐτόχρονα ἀνοίγουν τὴν πόρτα αἰφνιδιαστικὰ μὲ σωβρακοφανέλα κυττῶντας μὲ ὕφος Χ. Παππᾶ τῆς Χ.Α. αὐστηρὸ καὶ καχύποπτο. Τὴν ἴδια ὥρα σὲ 4^ο ὄροφο στοῦ Γκύζη μάννα χάνει γυιὸ ἀπὸ πρέζα. Ἀπώλεια. Ἐπαναλαμβανόμενο συναίσθημα. Ἐπιβολή. Τὸ κακάο τὰ σπάει.

Ἡ ὁμὰς Anal Enthusiasts κατεύθασε στὸ γραφικὸ χωριουδάκι ποὺ παραθέριζε ὁ Χρῆστος Παππὰς μὲ τὴν οἰκογένεια, ὁ ὁποῖος κύτταζε μὲ περίσσεια καχυποψία τὴν ταμπέλλα τοῦ Ποῦλμαν ὅταν ἔβγαιναν οἱ Ὁλλανδοὶ τουρίστες γιὰ γύρισμα καὶ hangout. Πρωκτικὸς ἐνθουσιασμὸς λοιπόν! Νέα ἤθη! Τίποτα δὲ θᾆναι πιά τὸ ἴδιο…